IP-adres
Een IP-adres is een uniek numeriek adres dat wordt toegewezen aan elk apparaat dat is verbonden met het internet. Dit adres wordt gebruikt om het apparaat te identificeren en te communiceren met andere apparaten op het netwerk.
Een IP-adres bestaat uit vier groepen van cijfers, gescheiden door punten. Elke groep bevat maximaal drie cijfers en kan een waarde hebben van 0 tot 255. Bijvoorbeeld, een IP-adres kan er als volgt uitzien: 192.168.1.1.
Statisch en dynamisch
Er zijn twee soorten IP-adressen: statisch en dynamisch. Een statisch IP-adres blijft hetzelfde voor een apparaat, terwijl een dynamisch IP-adres kan veranderen bij elke verbinding met het internet.
IP-adressen worden door internetdienstproviders (ISP’s) toegekend aan gebruikers. Dit gebeurt op basis van de beschikbaarheid en het type internetverbinding. Bijvoorbeeld, als een gebruiker een draadloos netwerk thuis heeft, krijgt hij een dynamisch IP-adres toegewezen.
IPV4 en IPV6
IP-adressen kunnen ook worden onderscheiden in IPV4 en IPV6. IPV4 bestaat uit 32 bits en kan tot 4.294.967.296 unieke adressen genereren. Dit betekent dat het netwerk een beperkt aantal apparaten kan verbinden. IPV6, daarentegen, bestaat uit 128 bits en kan een onbeperkt aantal adressen genereren, waardoor het een groter aantal apparaten kan verbinden.
IPV4-adressen worden gebruikt in de meeste huidige netwerken en zijn opgebouwd uit vier getallen, gescheiden door punten. Bijvoorbeeld: 192.168.0.1. Elk van deze getallen kan variëren van 0 tot 255.
IPV6-adressen zijn langer en bestaan uit acht groepen van vier hexadecimale tekens, gescheiden door dubbele punten. Bijvoorbeeld: 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334. Deze adressen zijn makkelijker te onthouden en lezen dan IPV4-adressen, omdat ze gebruikmaken van letters en cijfers in plaats van alleen cijfers.